Tourblog Japan

6 oktober
Een bericht van cellist Lucia Swarts:

"Gisteren (zaterdag) zijn we ‘s ochtends vroeg vertrokken met een bus van Tokyo naar Saitama. We gaven een heel mooi concert in de prachtige zaal van het Saitama Art Center. Het publiek was steeds laaiend enthousiast. Hidemi Suzuki (bekend van All of Bach-opname Cellosuite nr. 5) was ook aanwezig. En zo ontmoeten we bij ieder concert wel musici die in Nederland gestudeerd hebben.

Na het concert werden we meteen met een bus naar het vliegveld gereden voor een korte vlucht van Tokyo naar Hiroshima, waar we nu in een hotel overnacht hebben. De omgeving van dit vliegveldhotel is heel zen. Stenen, bomen, watertjes met karpers etc. Ook is het hier buiten koeler dan in Tokyo. We hebben net lekker buiten gelopen. Deze tournee is heel bijzonder. De groep gaat heel goed samen en de organisatie van Japan is geweldig. Daarnaast maakt alle zorg van Marco (producent) en Willemijn (directeur) de dagen compleet. Dank Bachvereniging!"





4 oktober
Een bericht van hoboïst Emma Black:

"Touring in a group is all about frequencies. The different energy levels of each member changes, naturally, every day, if not every hour. In Tokyo, we experienced so many differing levels, not only amongst ourselves, but also of our audiences. Giving the two concerts to the girls‘ schools were wildly different occasions which I’m sure some of my colleagues have already described, and our performance yesterday in Saitama was a pure joy. The energy of the audience, the frequency of the hall all contributed to a very round and harmonious concert.

Now we find ourselves in Hiroshima. I did not have expectations and I do not mean that in a negative but in a neutral sense, but (please bear in mind this is before not after the concert!) I am finding it extremely peaceful. Maybe it’s the fact that we are palpably in the hills, but the energy is peaceful and very, very welcome.

The end of the tour is fast approaching it seems very sudden and possibly just a little too soon, to have to step back into our European realities and daily routines."



3 oktober
Een bericht van hoboïst Emma Black:

"What does a musician do on one of their precious free days on tour in Tokyo? I cannot speak for others, but I always find myself torn between exploring an exciting new place and practicing for the next concert. As with everything in life, a balance must be found. I think I succeeded!



I started out (after a mini practice session of course) at the Cafe del Ambre in Ginza for a coffee. This place was recommended by a friend who studied here and told me it was her favourite coffee place in the world. I must mention that my friend comes from Vienna, so this is saying something indeed. In a city that is so slick, modern and fast it was a relief to come into this small inauspicious room. A little bit like when you enter a peaceful shrine, which good coffee places are really! Not a coffee machine in sight. Many pots of water cooked to different temperatures and an old style scale on which every coffee portion is carefully weighed. A different taste to what I had imagined, but smooth and invigorating. Exactly the start to the day I was searching.

It was a very promising beginning, so full of momentum, I made my way to the Nezu Museum to see an exhibition of flowers and birds in Japanese art between the 9-16th centuries. The museum itself is wonderful and of course there were plenty of beautiful images that will stay with me for a long time, but it was the gardens of the museum that gave me a sense of the magnitude of the ability to have strict perfection and order metamorphose into a place of peace and freedom. A juxtaposition that, even though I am relatively new to visiting this country, I sense is a goal in many endeavours here.



After wonderful coffee, imbibing the streets, diving into ancient Japanese culture and meditation in the gardens, there awaited me something completely new when I returned to the hotel. Yes, of course, the activity that no trip to Japan is complete without. I speak of course, of the wonders of Karaoke. Honestly, after my day of walking and intake of the city I seriously doubted my ability to be a useful member of the karaoke group, but a little voice inside me insisted that I try this old mysterious art. We assembled in the foyer of the hotel, a little self-conscious and nervous at what was to come, and were conducted into a sterile private party booth. Luckily we were able to adjust the lighting to an appropriate karaoke mood and order some sake.

I haven’t mentioned sake yet, so let me just say that this wonderful elixir has the power to unlock hidden talents and help magically to put ones fears aside. As it is held in such high esteem, we even see its presence at the Meiji Shrine! But, let us return to the karaoke.

It turns out there are a number of great vocalists in the group. Shunske not only plays and improvises to Sinatra on his violin (goodness knows how when it is tuned at 400hz and I assume the karaoke was in 440..) but also sings surprisingly well. Maybe it’s not a surprise to people who know him well, but Marco was a mellifluous and seductive Sinatra. Being as nerdy as HIP musicians can be, we all wanted a good singalong to everybody’s favourite, Lascia che pianga. Astonishingly, it was on the menu. I still cannot get over that! It was here that the “discovery” of the evening was made. Jetske sings like an angel!!! And I believe there is a string possibility that she will be repeating this performance some time in the future.



Of course, we come together every day to talk and to make music together, but getting together and doing something that took us all out of our preconceived comfort zones was a very beautiful experience. Like this amazing city, you never know what is in your midst."

Foto's: Emma Black

2 oktober
De Nederlandse Bachvereniging feliciteert KLM met haar honderdjarig bestaan:



1 oktober
Een terugblik op ons vertrek naar Japan:



30 september
Een bericht van violist Femke Huizinga:

"Wakker worden in Tokyo met dit uitzicht. De mens is toch een wonderlijke diersoort - de drukte op straat is overweldigend. Maar hoe nietig je je ook op straat voelt, het podium is ons terrein. We spelen in een prachtige zaal, groot, met een verfijnde akoestiek. Je hoort werkelijk alles tot ver achterin “met een vanillesausje eroverheen”, aldus Shunske die even ging luisteren. Heerlijk, dat nodigt uit tot veel details en klankkleurverschillen, en dat hoef je hem geen twee keer te zeggen! Het levert veel spontane ideeën op tijdens het concert. Het publiek is gretig en aandachtig en blijft maar klappen.

Saillant detail: bij aankomst in de zaal staat er al een bos bloemen voor mij persoonlijk klaar. En ik heb nog geen noot gespeeld! Ze blijken afkomstig van een collega van mijn vader, zo attent. En in de pauze volgen nog meer bloemen en cadeaus, ditmaal van een oud medestudente van het conservatorium.

Bij aankomst in het hotel gauw bellen met thuis, ondanks het tijdverschil en de slaapjes van de kleine lukt het: razend enthousiast rent hij met de telefoon de kamer door: “Mama! Mama! Todo (telefoon)!” Het doet me goed te zien dat ze het zo leuk hebben thuis. Een zeer geslaagde dag!”

Foto: Femke Huizinga



29 september
Vandaag: een mooi zondagmiddagconcert in de 'Kanagawa Prefectural Music Hall' van Yokohama. Voor een dankbaar publiek, maar ook backstage staan de technici te klappen als we afkomen. De rest kan genieten van een sake-proeverij, maar Shunske gaat nog even door in de foyer. Tijd voor handtekeningen!


 

28 september
Een bericht van fluitist Marten Root:

"Op het moment dat ik dit schrijf razen we voort met 260 km per uur in de ‘Shinkansen’ trein tussen Kyoto en Tokyo na het eerste concert vanmiddag. We zijn nu op weg niet alleen naar het volgende hotel maar vooral het volgende bed, want vanaf 21:00 uur mógen we weer slapen! Gisteren zijn we, vliegend vanaf Schiphol met nog twee kleine concertjes in de business lounge van KLM, geland in Kyoto na zeker 15 uur reizen.

Gek genoeg misschien gelijk ook één van de lastige opgaven bij een Japan-tournee: het gevecht tegen de jetlag. Zolang je iets te doen hebt gaat het goed, maar bassist Hen Golbsobel verklapte me de grootste moeite te hebben tijdens het langzame deel van het Vijfde 'Brandenburgse' Concert (wat alleen door Diego, Shunske en mijzelf wordt gespeeld) wakker te blijven. Toen ik in de zaal was om wat foto’s te maken tijdens de repetitie viel me dit ook al op (zie foto).

Het concert vandaag was echter voor een méér dan wakker en hongerig publiek, iets dat je direct voelt wanneer je het podium opgaat. De uitnodigende blik van het publiek, de concentratie bij elk van hen in een uitverkochte zaal en de absolute stilte (!) maakten het tot een bijzonder concert. Wel moeten we nog wennen aan het vele keren terugkeren op het podium voor applaus en de twee toegiften maar… dat went snél denk ik."

Foto's: Marten Root en Yongcheon Shin

  
 

27 september
We zijn er! Vandaag verkennen we Kyoto terwijl Diego Ares het gehuurde klavecimbel in de Ayoma Music Memorial Hall uitprobeert - hier vindt morgenmiddag ons eerste concert plaats.

 


26 september
Vandaag vertrekken we naar Japan. Verrassing: ter ere van de 100ste verjaardag van KLM Royal Dutch Airlines geven we 's middags een verrassingconcert aan de bezoekers van de Crown Lounge op Schiphol. Wij feliciteren KLM met dit mooie jubileum. Op naar Osaka!

 
 

Wie gaan er mee?
• Shunske Sato, viool en leiding
• Diego Ares, klavecimbel
• Pieter Affourtit, viool
• Anneke van Haaften, viool
• Femke Huizinga, altviool
• Lucia Swarts, cello
• Hen Goldsobel, contrabas
• Marten Root, traverso
• Emma Black, hobo
• Yongcheon Shin, hobo
• Benny Aghassi, fagot

Wat spelen we?
• J.S. Bach: Orkestsuite nr. 1 in C groot, BWV 1066
• J.G. Pisendel: Fantasie - Imitation des Caractères de la Danse
• J.S. Bach: Concert in c klein, BWV 1060R
• J.S. Bach: Vioolconcert in E groot, BWV 1042
• P.G. Buffardin: Andante uit Concert in e klein
• J.S. Bach: Concert in D groot, BWV 1050

Video ter promotie in Japan:



-