Fluitsonate in A groot
BWV 1032 uitgevoerd door Marten Root en Menno van Delft
Mauritshuis, Den Haag
Achter de muziek
Verhaal
Verhaal
Credits
Credits
Bewogen verleden
Ondanks brand en verdwenen bladzijden klinkt deze sonate in de Gouden Zaal
Het lijkt vrij rechttoe rechtaan: achttiende-eeuwse muziek in een achttiende-eeuwse zaal, maar zowel Bachs Fluitsonate in A groot als de ‘Gouden Zaal’ van het Mauritshuis in Den Haag hebben een bewogen verleden. Ze kampten beide met vernietiging, verdwijning, reconstructie en terugkeer.
Samen met de rest van het interieur van het zeventiende-eeuwse Mauritshuis brandde de Grote Benedenzaal in 1704 af. Daarna werd de zaal met barok houtsnijwerk, vergulding en schilderijen geleidelijk opnieuw tot een pronkstuk gemaakt. Maar zelfs daarna zag de zaal er heel anders uit dan nu: (het Mauritshuis maakte een digitale reconstructie van de oorspronkelijke aanblik).
Ook Bachs Fluitsonate in A groot heeft een gecompliceerd verleden. Bach noteerde het werk eigenhandig op een reeks overgebleven lege notenbalken onderaan de pagina’s van een reeds eerder geschreven muziekstuk. Later verdwenen bladen uit het handschrift met daarop een flink aantal maten van het eerste deel. Ook daar moest dus gereconstrueerd worden. De sonate is in zijn geheel waarschijnlijk ook een ‘verbouwing’ van een vroeger werk. Aanwijzingen in het handschrift suggereren dat er een andere versie aan vooraf ging. Wellicht een ‘echte’ triosonate voor blokfluit, viool en basso continuo.
Het manuscript van deze fluitsonate werd in de negentiende eeuw door Koninklijke Bibliotheek in Berlijn verworven. In 1941 werd het, samen met vele andere bibliotheekschatten, voor de zekerheid in het tegenwoordige Polen ondergebracht. Daar bleef het na de Tweede Wereldoorlog achter en verdween het uit zicht. Pas in 1977 kwam het samen met vijf andere belangrijke muziekhandschriften naar Berlijn terug.
Ook het Mauritshuis nam voorzorgsmaatregelen. In 1939 werd de kelder tot bombestendige ruimte verbouwd. Desondanks werden tijdens de oorlog – net als in Berlijn – veel topwerken elders in veiligheid gebracht. Zo bracht de beroemde stier van Paulus Potter die ons richting het slot van de sonate aankijkt de latere oorlogsjaren in een kunstbunker in de Sint-Pietersberg bij Maastricht door.
- BWV
- 1032
- Titel
- Sonate voor klavecimbel en traverso in A groot
- Instrument
- klavecimbel, traverso
- Genre
- kamermuziek
- Jaartal
- onbekend
- Bijzonderheden
- Het handschrift dateert uit 1736, maar er bestaat een eerdere, eenvoudigere versie van het middendeel in een vroeger handschrift.
Met steun van
Deloitte
Achtergrondvideo's
Teksten
Origineel
Vertaling
Credits
-
- Publicatiedatum
- 4 februari 2021
-
- Opnamedatum
- 22 mei 2020
-
- Locatie
- Mauritshuis, Den Haag
-
- Fluitist
- Marten Root
-
- Klavecinist
- Menno van Delft
-
- Traverso
- Fridtjof Aurin naar Pierre Naust, ca. 1700
-
- Klavecimbel
- Bernd Fischer, 1984 naar Claude Labrèche
-
- Regie en beeldmontage
- Gijs Besseling
-
- Muziekopname
- Daan van Aalst, Bastiaan Kuijt, Pim van der Lee
-
- Audiomontage en -mix
- Guido Tichelman
-
- Camera, licht
- Danny Noordanus
-
- Assistent audioregie
- Marloes Biermans
-
- Productie
- Jessie Verbrugh
-
- Met dank aan
- het Mauritshuis
-
- Met steun van
- Deloitte
Ontdek
Help ons All of Bach te voltooien
Een groot deel moet nog opgenomen worden voordat het gehele oeuvre van Bach online staat. Dit redden we niet zonder financiële steun van donateurs. Help ons de muzikale nalatenschap van Bach te voltooien en steun ons met een gift!