Partita nr. 3 in a klein

Partita nr. 3 in a klein

BWV 827 uitgevoerd door Menno van Delft
in het Huis Bartolotti, Amsterdam

  • Menu
  • 1. Fantasia
  • 2. Allemande
  • 3. Corrente
  • 4. Sarabande
  • 5. Burlesca
  • 6. Scherzo
  • 7. Gigue

Achter de muziek

Verhaal
Verhaal
Achtergrondvideo's
Achtergrondvideo's
Credits
Credits

Lichtvoetig

Van de huiskamer de wereld in

In zijn traktaat over het klavierspel schreef Johann Sebastians zoon Carl Philipp Emanuel ook over het klavichord. Het grote vleugelvormige klavecimbel “gebruikt men in het algemeen voor luide muziek”, het klavichord, daarentegen, “om alleen te spelen”. Onder de eigenschappen van een goed klavichord noemde hij dat het moet kunnen verdragen “dat men het zowel stevig kan indrukken als kan strelen, en daardoor in staat wordt gesteld alle soorten forte en piano helder en duidelijk voort te brengen”.

De oorsprong van deze Partita in a klein ligt in de huiselijke sfeer van “alleen spelen”: het is het openingswerk in het tweede muziekboek dat Bach in 1725 samenstelde voor zijn vrouw Anna Magdalena. Precies de context voor een klavichord. Ook de muziek zelf is, letterlijk, losser van vorm dan normaal. Niet alleen begint het werk met een Fantasia, maar later volgen achter elkaar een ongebruikelijke Burlesca (van het Italiaanse burlare: lol maken, voor de gek houden) met grote sprongen voor de linkerhand, en een Scherzo (van het Italiaanse scherzare: dollen, grappen maken). Lichtvoetig plezier voor thuis.

Later werd de Partita in a klein, BWV 827, als derde van Bachs set van zes partita’s (een ander woord voor suites) uitgegeven. De tweede en derde partita werden in september 1727 aangekondigd in een advertentie in een Leipzigse krant. Niet alleen bij Bach zelf kon je een exemplaar kopen, maar ook bij collega musici in Dresden, Halle, Lüneburg, Wolfenbüttel, Neurenberg en Augsburg. Niet alleen muziek voor zijn eigen huiskamer dus, maar werk waarmee hij zich aan de wereld wilde presenteren.

Dankzij de hedendaagse opnametechnieken is een nieuwe rol voor het klavichord ontstaan. Menno van Delft kan – zonder publiek in Huis Bartolotti – zo zacht spelen als hij wil, en toch een groot publiek bereiken. Zo is het klavichord misschien nog steeds vooral “om alleen te spelen”, maar kunnen we vanuit onze huiskamers wel allemaal meeluisteren.

BWV
827
Titel
Partita nr. 3 in a klein
Instrument
klavichord
Genre
klavierwerken
Serie
Notenbüchlein für Anna Magdalena Bach, Clavier-Übung I, II, IV, Zes klavierpartita's
Jaartal
1725-1731 (maar eerder want komt ook voor in Notenbüchlein)
Stad
Leipzig

Met steun van

Stichting Elise Mathilde Fonds

Achtergrondvideo's

Klavichordist Menno van Delft

“Mijn conclusie is dat de meeste van de Zes partita's, waaronder deze Derde partita, het beste tot hun recht komen op het klavichord.”

Teksten

Origineel

Vertaling

Credits

  • Publicatiedatum
    7 oktober 2021
  • Opnamedatum
    12 mei 2018
  • Locatie
    Huis Bartolotti, Amsterdam
  • Klavichordist
    Menno van Delft
  • Regie, camera en licht
    Gijs Besseling
  • Muziekopname
    Guido Tichelman, Bastiaan Kuijt
  • Audiomontage en -mix
    Guido Tichelman
  • Camera, licht
    Nina Badoux
  • Camera- en lichtassistentie
    Eline Eestermans
  • Interview
    Onno van Ameijde, Marloes Biermans
  • Productie
    Jessie Verbrugh
  • Met steun van
    Stichting Elise Mathilde Fonds

Help ons All of Bach te voltooien

Een groot deel moet nog opgenomen worden voordat het gehele oeuvre van Bach online staat. Dit redden we niet zonder financiële steun van donateurs. Help ons de muzikale nalatenschap van Bach te voltooien en steun ons met een gift!