Sayuri Yamagata

Toen ik twee jaar was – en nadat ik de viool van mijn broer had afgepakt…, kochten mijn ouders voor mij een 1/16e viooltje. Dat leidde tot een vioolopleiding aan het conservatorium in Tokyo. Ongeveer vijftien jaar na mijn eerste viooltje ontdekte ik het bestaan van de barokviool. Ik kreeg toen een opname cadeau van Bachs dubbelconcert, gespeeld door Sigiswald Kuijken en Lucy van Dael. Huilend heb ik op mijn kamer naar het langzame deel geluisterd. Vanaf dat moment ben ik ervan overtuigd dat barokmuziek alleen op deze manier gespeeld kan worden.

Zo’n veertig jaar geleden kwam ik naar Nederland om barokviool te studeren in Den Haag. Kort daarna kreeg ik een uitnodiging van de Nederlandse Bachvereniging en dat was mijn eerste werk in Nederland. Op de dag van het concert kreeg ik het honorarium contant betaald in guldens, en ik herinner me dat ik heel trots en blij was. Sindsdien heb ik bijna onafgebroken met de Bachvereniging gespeeld, en dat heeft een grote rol heeft gespeeld in mijn muzikale leven. Ik heb de gelegenheid gekregen om zowel talloze concerten, als bijzondere vioolsolo’s te mogen spelen, waaronder die in de Matthäus-Passion.

In de loop van die veertig jaar werd ik ook de gelukkige moeder van twee kinderen. En samen met mijn man (voormalig altviolist van de Bachvereniging) hebben we ook nog twintig jaar Japanse miso geproduceerd naast onze muziekactiviteiten. De tijd gaat echter zo snel dat het moment steeds dichter bij komt om met pensioen te gaan. Maar anders dan vroeger komen er gelukkig veel getalenteerde jonge barokspelers bij. Ik zal hen graag steunen en wens ze een prachtige muzikale toekomst!