Prelude en fuga in G groot

Prelude en fuga in G groot

BWV 541 uitgevoerd door Bernard Winsemius
Waalse Kerk, Amsterdam

  • Menu
  • 1. Prelude
  • 2. Fuga

Achter de muziek

Verhaal
Verhaal
Achtergrondvideo's
Achtergrondvideo's
Credits
Credits

Muzikaal visitekaartje

Wilhelm Friedemann Bach maakte met zijn vaders muziek een verpletterende indruk

Na een jeugd onder de vleugels van zijn vader moest Wilhelm Friedemann, de oudste Bach-zoon, het ouderlijk huis verlaten. Johann Sebastians lessen hadden hun doel bereikt, want met zijn 20 jaar (rond 1730) was de jonge organist en klavecinist al beroemd. Bleef de vraag welke orgelbank hij voor enkele jaren de zijne zou gaan noemen. Een auditie in Halberstadt mislukte, maar in 1733 kwam het nieuwe Silbermann-orgel in de Dresdner Sophienkirche in beeld. Zijn vader schreef de sollicitatiebrief, niet toevallig op hetzelfde papier als een verse kopie van BWV 541. Deze prelude en fuga zijn namelijk samen het ideale auditiestuk: virtuoos, speels, energiek van begin tot eind en ook nog eens helemaal on trend – in Italiaanse stijl dus. Wilhelm Friedemann won er het proefspel mee en zou ruim twaalf jaar in Dresden blijven.

Een flamboyante openingssolo leidt naar een imposant tutti dat doet denken aan de soloconcerten van Vivaldi, muziek die Bach uitstekend kende en die hem inspireerde. Luister bijvoorbeeld naar de herhaalde akkoorden en virtuoze basloopjes in de concerti naar Vivaldi BWV 593 en 972. Met het opschrift ‘Vivace’ laat Bach geen twijfel bestaan over de bedoelde sfeer: de prelude houdt zijn hectische elan tot en met de laatste maten.
Bach houdt met zijn fugathema alle opties open, bijvoorbeeld om gaandeweg het stuk steeds meer dissonanten te schrijven. De harmonische opwinding bereikt met een aangehouden akkoord kort voor het slot een hoogtepunt (dankzij een ferme triller in deze uitvoering extra schrijnend), waarop de thema’s als in een achtbaan tuimelen richting niet een, maar twee orgelpunten (liggende grondtoon), eerst heel verrassend in de bovenstem, daarna in de bas.

BWV
541
Titel
Prelude en fuga in G groot
Instrument
orgel
Genre
orgelwerken
Bijzonderheden
Het handschrift bevond zich ooit in de bibliotheek van Wilhelm Friedemann Bach.

Achtergrondvideo's

Organist Bernard Winsemius

“Bernard Winsemius laat horen hoe slechts één enkele verlaagde toon een groot dramatisch effect kan hebben.”

Teksten

Origineel

Vertaling

Credits

  • Publicatiedatum
    7 november 2014
  • Opnamedatum
    25 juni 2014
  • Locatie
    Waalse Kerk, Amsterdam
  • Organist
    Bernard Winsemius
  • Orgel
    Christian Müller, 1734
  • Productie
    Frank van der Weij
  • Cameraregie
    Jan Van den Bossche
  • Directors of photography
    Sal Kroonenberg, Ruben van den Broeke
  • Grip
    Antoine Petiet
  • Muziekproductie, montage en mix
    Holger Schlegel
  • Beeldmontage
    Dylan Glyn Jones
  • Kleurcorrectie
    Jef Grosfeld
  • Productie-assistentie
    Marco Meijdam, Zoë de Wilde

Help ons All of Bach te voltooien

Een groot deel moet nog opgenomen worden voordat het gehele oeuvre van Bach online staat. Dit redden we niet zonder financiële steun van donateurs. Help ons de muzikale nalatenschap van Bach te voltooien en steun ons met een gift!